سفارش تبلیغ
صبا ویژن

گذرگاه

وزنامه جمهوری اسلامی: صداوسیما با مداحان تکراری و مسئلهدار و پخش

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: آنچه این روزها و البته در طول چند دهه گذشته در حوزه تبلیغ فرهنگ حسینی و نهضت عاشورا دیده‌ایم، نشان‌دهنده آنست که متاسفانه سیاستگذاران رسانه ملی به تکلیف خود در این حوزه بخوبی آگاه نیستند و این مدعا را از میان برنامه‌هایی که در حوزه تبیین فرهنگ عاشورا از صدا و سیما پخش می‌شود می‌توان براحتی دریافت .

یکی از سفارش‌ها و توصیه‌های اکید امام خمینی این بود که «لازم است در نوحه‌ها و اشعار مرثیه و مدح ائمه معصومین علیهم‌السلام علاوه بر رعایت حرمت و شان اولیای الهی، به طور کوبنده فجایع و ستمگری‌های ستمکاران هر عصر یادآوری شوند و یزید و یزیدیان زمان در مراسم مذهبی و عزاداری معرفی گردند و ملت با آگاهی و شناخت کافی از آنان به مقابله و استقامت و مبارزه با آنان بپردازند. امروز که یزیدیان زمان در قالب سیاستگذاران دولت‌های استعمارگر و مستبد مانند آمریکا، دولت صهیونیستی، رژیم آل‌سعود و دیگر همپالگی‌های آنان در اقصی نقاط جهان به ستمگری و قتل و تجاوز مشغولند، رسانه ملی ما تا چه حد توانسته است در برنامه‌های مذهبی و عزاداری خود این مفهوم را معرفی و تبیین نماید؟ آیا این مهم می‌تواند در قالب مداحی‌هایی که با هزار بار تکرار کردن «سین‌سین»، «حوس‌حوس» به جای خواندن نوحه‌ها و مرثیه‌هایی با مضمون عالی و هدایتگر پخش می‌گردد، محقق شود؟

تاسف‌بار است که برنامه‌های مذهبی و مداحی تلویزیون در حد سایز برنامه‌های سرگرم‌کننده سقوط کرده و بدون آنکه کمترین معرفتی نسبت به فلسفه قیام امام حسین علیه‌السلام و مبارزات سایر ائمه علیهم‌السلام بدهند، بهترین فرصت‌های محرم و صفر و ایام فاطمیه و رمضان و شعبان را از دست می‌دهند و تاسف‌بارتر اینکه برنامه‌هایی به عنوان برنامه مذهبی و عزاداری تهیه و پخش می‌شوند که خود آنها ابزاری برای فاصله گرفتن جوانان از دین، اخلاق و آداب اسلامی تبدیل می‌شوند.

هنوز فراموش نکرده‌ایم که آدم‌های تکراری که توسط صدا و سیما به عنوان مداح مطرح و مشهور شدند به مداحانی «جدیدالاختراع» تبدیل گردیدند که برخی از آنها به جرم ارتکاب بدترین تخلفات قانونی و اخلاقی و شرعی بازداشت شدند و ضربه‌های جبران‌ناپذیری به اعتقادات اسلامی و انقلابی و فرهنگ دینی مردم وارد کردند.

سوالی که همواره در این زمینه افکار عمومی را به خود مشغول کرده اینست که چرا دست‌اندرکاران رسانه ملی در بخش نوآوری مداحی، اصرار دارند مرتب به دنبال افرادی تکراری با نوحه‌خوانی‌ها و سینه‌زنی‌های سبک و با محتوای سطحی و بیگانه از روح حماسه حسینی بروند، درحالیکه می‌توانند با پخش سینه‌زنی‌ها و نوحه‌هایی با مضامین عالی و آمیخته‌ای از عزاداری نوآورانه با تکیه بر سبک‌های سنتی بروند که خوشبختانه در چند سال اخیر نمونه‌های فراوانی از آنها در شهرهای مختلف کشور مشاهده می‌شود. نمونه‌هایی که در آنها ظلم‌ستیزی، آزادگی و مقاومت در برابر نارواها به عنوان شاخصه‌های اصلی حماسه حسینی مطرح می‌شود و همزمان با افزودن بر جاذبه عزاداری تلویزیون، واقعیت قیام عاشورا و هدف امام حسین و شهدای کربلا را یادآور می‌شوند. از آنان گذشته، مداحان چنین مراسمی عموماً مشهور و معروف نیستند و مانند برخی مداحان تکراری مورد علاقه دست‌اندرکاران رسانه ملی نیستند که به هرچیزی شباهت دارند غیر از مداح اهل‌بیت و صرفاً نفوذ هستند و به هیچ‌چیز هم رحم نمی‌کنند. تفرقه‌ می‌اندازند، تحریک می‌کنند، برای مسئولین تعیین تکلیف می‌کنند، ناسزاگویی و بداخلاقی می‌کنند و اخیراً در جایگاه صدور فتوا نیز نشسته‌اند و خود را پایبند به فتاوای مراجع معظم تقلید نیز نمی‌دانند.
در گذشته‌های نه‌چندان دور، نوحه‌خوانی و مرثیه‌خوانی توسط مداحانی با سواد، با تقوا و متدین که به کار ارزشمند و تاثیرگذار خود واقف بودند انجام می‌شد و به همین جهت نوحه‌ها و مرثیه‌ها از محتوایی عمیق و با مضمون برخوردار بودند. هرچند در زمان ما نیز هنوز افرادی هستند که سنت مداحی را با همان ویژگی‌ها حفظ کرده‌اند و با خواندن نوحه‌ها و مرثیه‌های پر مغز که حاوی معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام است، به همان راه پرافتخار ادامه می‌دهند. اما متاسفانه این نسب در شرایط فعلی با بی‌توجهی رسانه ملی و اهمیت ندادن به نسل و سبک آنها روبروست و به همین دلیل منزوی هستند و یا با میدان‌داری مداحان تکراری و مورد علاقه رسانه ملی کلاً به فراموشی سپرده می‌شوند و به جای آنها به مداحانی با حاشیه‌های فراوان که خیل عظیمی از مردم را نسبت به صنف مداح و حتی مجالس عزاداری بدبین و یا بی‌تفاوت کرده‌اند میدان داده می‌شود.
قطعاً در ایجاد این بدبینی و بی‌تفاوتی مردم نسبت به مسائل دینی و معارف اسلامی رسانه ملی نقش دارد. متاسفانه این نقش تنها در میدان دادن به مداحان کم‌سواد و کم‌اطلاع و حاشیه‌دار خلاصه نمی‌شود، بلکه در برنامه‌های سخنرانی مذهبی و افرادی که قرار است در حوزه دین و اعتقادات صحبت داشته باشند نیز این ضعف بزرگ دیده می‌شود .